Racketlon powstał w Finlandii w latach 80-tych ubiegłego stulecia, natomiast Szwedzi w latach 90-tych ujednolicili przepisy i wprowadzili zasady podobne do tych, które obowiązują obecnie. W połowie lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku w Finlandii spotkało się czterech przedstawicieli sportów rakietkowych, którzy stworzyli podstawy gry nazwanej wtedy mailapelit (gra rakietkowa). Pierwsze mistrzostwa Finlandii rozegrano w 1986r. w Helsinkach. 

W Szwecji racketlon rozwinął się najszybciej, ujednolicono przepisy, a pierwsze mistrzostwa tego kraju odbyły się w 1989 roku. Ojcem szwedzkiego, a później światowego, racketlona był dwukrotny mistrz Szwecji, Peter Landberg, który upowszechnił sport na tyle, że już w kolejnym roku 1990 w mistrzostwach Szwecji wzięło udział 200 zawodników.

Przez kilka pierwszych lat nie wynaleziono jeszcze słowa “racketlon”, zamiast tego funkcjonowała nazwa “mistrzostwa rakiet”, obowiązywały również trochę inne przepisy. Z początku starano się rozgrywać mecze wg punktacji poszczególnych sportów, i tak np. w tenisie stołowym serwowano po 5 serwisów, badminton rozgrywano do 15 punktów, tylko zawodnik serwujący mógł zdobyć punkt, itp. Żeby wyłonić zwycięzcę, stosowano dosyć skomplikowane tablice matematyczne, które to wszystko przeliczały, a na wynik większości meczy, szczególnie tych zaciętych, trzeba było długo czekać na rezultat przeliczeń matematyczcnych. Dopiero w roku 1994 zastosowano jednolitą punktację, wzorem pierwotnej fińskiej gry mailapelit – każdy set do 21 punktów, zawodnik który zdobywa więcej punktów wygrywa. Ta prosta zasada pozostała do dzisiaj.

Racketlon w Finlandii i w Szwecji rozwijał się równolegle – co ciekawe – obie organizacje dosyć długo nie wiedziały w ogóle o sobie. W innych krajach również z czasem zaczęto grać w łączone sporty rakietkowe, np w Niemczech powstała gra Schlagerturniere, a w Anglii do turniejów włączono piąty sport…golf.